Leczenie uzależnień - walka z nałogiem nikotynowym

Jak walczyć z nikotynowym zespołem abstynencji?
Wielu śmiałków postanawiających zerwać z nikotynizmem rezygnowało w obliczu nieprzyjemnych objawów odstawienia. Nie pozwólmy, aby zespół abstynencji stawał na drodze do walki z nałogiem. Czym jest nikotynowy zespół abstynencji? Jakie mogą być powikłania zespołu abstynencji? Jak można walczyć z nikotynowym zespołem abstynencyjnym?

Czym jest nikotynowy zespół abstynencji?
Występowanie nikotynowego zespołu abstynencji stanowi jeden z czynników warunkujących rozpoznanie uzależnienia od nikotyny. Objawy tego zespołu występują w największym nasileniu w ciągu pierwszego miesiąca po zaprzestaniu palenia, a później stopniowo ustępują. Wynikają one ze spadku stężenie nikotyny w organizmie, który przez długi okres czasu był przyzwyczajony do jej większych ilości. Najbardziej uporczywy jest tak zwany „psychiczny głód” nikotyny. Człowiek uzależniony przyzwyczaja się do doznań, które mu zapewnia dana substancja i trudno mu się z tym rozstać. Zwykle bardzo długo utrzymują się natrętne myśli związane z paleniem papierosów. Palacz w trakcie zespołu abstynencyjnego to osoba drażliwa, ciągle podenerwowana, sfrustrowana, którą łatwo wyprowadzić z równowagi, ale jednocześnie depresyjna i smutna. W związku ze skupieniem całej uwagi na papierosach i ich niepaleniu, pojawiają się zaburzenia koncentracji i pamięci. Nie rzadko występuje bezsenność, wzmożony apetyt i przyrost masy ciała. Nie jest łatwy okres i nie każdy ma w sobie wystarczające pokłady silnej woli, by go przetrwać.

Jakie mogą być powikłania zespołu abstynencji?
Najczęstszym „powikłaniem”, jeśli można to w ten sposób określić, zespołu abstynencyjnego jest rezygnacja z leczenia bądź nieskuteczność terapii. Silne uzależnienie od nikotyny powoduje, że chęć zapalenia papierosa staje się silniejsza niż zamiar zarzucenia nałogu i człowiek powraca do poprzedniego stylu życia. Trzeba być świadomym, iż takie zachowanie to w pewnym sensie normalny proces prowadzący do ostatecznego zerwania z chorobą tytoniową. Rzadko komu udaje się od razu rzucić palenie papierosów. Przeważnie sukces osiąga się dopiero po średnio 5-7 próbach. Warto zdać sobie sprawę, jak silnym bodźcem rujnującym postanowienie palacza o zarzuceniu nałogu jest zespół abstynencyjny.

Jak można walczyć z nikotynowym zespołem abstynencyjnym?
Leczenie uzależnienia od tytoniu ma szansę powodzenia, gdy traktuje pacjenta kompleksowo. Najlepsza psychoterapia nie pomoże, jeśli palaczowi będzie doskwierał głód nikotynowy. Ponad 98% osób rezygnujących z palenia papierosów wymaga pomocy farmakologicznej. Skoro istnieją środki mogące pomóc, dlaczego z nich nie skorzystać.
- Najpowszechniej stosuje się tak zwaną nikotynowa terapie zastępczą, której celem jest substytucja nikotyny w zmniejszających się dawkach. Gdy w organizmie nie brakuje nikotyny, nie rozwija się zespół abstynencyjny, a wraz z upływem czasu ustrój m szansę zaadaptować się do jej całkowitego braku. Osoba walcząca z nałogiem i jej otoczenie lepiej znosi pierwsze tygodnie bez papierosa. Nikotynę można przyjmować w postaci gum do żucia, pastylek do ssania, tabletek albo plastrów.
- Zespół abstynencyjny łagodzi również bupropion. Ten lek przeciwdepresyjny zapobiega rozwojowi objawów odstawienia, gdy zacznie być przyjmowany na 2 tygodnie przed planowanym terminem rozstania z papierosami. Stosuje się go zwykle około pół roku, ale można zakończyć już po 12-stu tygodniach. Mechanizm działania tego preparatu pozostaje tajemnicą, ale efekty zachęcają do leczenia.
- Niektóre leki mają zdolność reagowania z receptorem przeznaczonym dla nikotyny i wywoływania takiego samego jak ona działania. Preparaty te zmniejszają głód nikotynowy i objawy abstynencji, a należą do nich wareniklina i cytyzyna.

Autor: lek.med. Oliwia Gorgoń- Klamke
i-apteka.pl Apteka Miejska

Leczenie uzależnień >>